استاد در این گفتار به آخرین شعبه‌ی حب دنیا یعنی حب علو می‌پردازد. علاقه به برتری در زمین، نشانه‌ی غفلت از آخرت است. آیه‌ی «تلک الدار الآخرة نجعلها للذین لا یریدون علوّاً فی الأرض» محور بحث است. نمونه‌هایی از جاه‌طلبی دینی و اجتماعی بیان می‌شود و معیار برتری حقیقی در نزد خدا معرفی می‌گردد.