استاد در این گفتار روایت امام سجاد علیهالسلام را دربارهی مراتب زهد، ورع، یقین و رضا شرح میدهد. پایینترین درجهی ورع، بالاترین مرحلهی زهد است و هرچه انسان در بیمیلی به دنیا کاملتر شود، به یقین و رضا نزدیکتر میگردد. آیهی «لکی لا تأسوا علی ما فاتکم و لا تفرحوا بما آتاکم» به عنوان نشانهی زهد در قرآن تفسیر میشود. مؤمن نسبت به از دسترفتههای دنیا غصه ندارد و از دستاوردهایش مغرور نمیشود.