در این بخش، استاد بیان می‌کند که زهد، انسان را به بصیرتی می‌رساند که حقایق آخرت را در زندگی دنیا می‌بیند. با روایت‌هایی از امام علی علیه‌السلام، دنیا به سایه‌ای زودگذر تشبیه می‌شود و زهد به عنوان روشنایی دل معرفی می‌گردد. زاهد کسی است که پیش از مردن بیدار می‌شود و مرگ را در هر لحظه به یاد دارد. محور پایانی جلسه بر تمرین حضور قلب در دنیا بدون وابستگی است.