انسان همواره در جستوجوی معنا و جاودانگی است، اما در میانهی این میل فطری، واژهای قرار دارد که بیش از هر چیز، او را میآزماید: مرگ. دورهی فاخر مرگشناسی با تدریس حجتالاسلام امینیخواه تلاشی است برای پاسخدادن به پرسشهایی که قرنها ذهن بشر را مشغول کردهاند؛ پرسشهایی نه از سر ترس، بلکه از سر عطش دانستن حقیقت حیات. این دوره با نگاهی فلسفی، عرفانی و روایی، پرده از چهرهی حقیقی مرگ برمیدارد و نشان میدهد آنچه ما پایان میپنداریم، در حقیقت آغاز راهی روشن به سوی عالم بقاست.
در این مجموعه، استاد امینیخواه با تکیه بر آثار ملا محسن فیض کاشانی، مباحث عمیق کتاب الموت بحارالأنوار و تحلیل قرآنی آیات مرتبط، سفری معرفتی را آغاز میکند که طی آن، مفهوم مرگ از زاویهی «ادراک» و «وجود» بررسی میشود. از حقیقت روح و بدن گرفته تا کیفیت قبض روح، از نشئههای وجود تا مراتب ادراک و از ترس طبیعی مرگ تا شوق لقاء الهی، همه در این سیر نظاممند تفسیر میگردند. در پایان این مسیر، مخاطب درمییابد که مرگ نه سایهی فنا، بلکه چهرهی بیداری و تولد دوبارهی انسان است.
دورهی مرگشناسی میکوشد تا بزرگترین مجهول زندگی انسان را به دانشی روشن و کاربردی تبدیل کند. مخاطب در این مسیر میآموزد که چگونه ترس از مرگ، نتیجهی وابستگی به ادراک حسی و ناآگاهی از حقیقت روح است. هدف این دوره آن است که انسان را از فهم سطحیِ «نابودی» به درک عمیقِ «تبدیل و انتقال» برساند؛ از نگاهِ دنیامحور به نگاهِ ملکوتی. در جلسات، استاد با تحلیل عقلانی و استناد به قرآن و روایات، نشان میدهد که مرگ ادامهی حرکت جوهری نفس و تحقق وعدهی الهی است. از منظر روانشناختی و اخلاقی، این آموزش سبب آرامش، رضایت و امید در مواجهه با بحرانهای وجودی میشود. در سطح عملی نیز، دوره ابزارهایی ارائه میکند برای تزکیهی نفس، تنظیم رابطهی روح و بدن، شناخت مراتب ادراک و تمرین مرگ اختیاری تا فرد بتواند در حیات دنیوی نیز طعم رهایی از حس و شوق به بقا را بچشد.
پژوهشگران و طلاب علاقهمند به فلسفه، عرفان و معارف قرآنی
کسانی که دغدغهی فهم علمی و الهی مرگ دارند و از پاسخهای سطحی خسته شدهاند
مربیان و اساتید حوزهی اخلاق و معنویت که به دنبال عمقبخشی به مباحث معرفتیاند
دانشجویان علوم انسانی و الهیات که میخواهند میان فلسفهی وجود و آموزههای دینی پیوند برقرار کنند
علاقهمندان به آثار فیض کاشانی و تفسیر فلسفیِ روایات
کسانی که میخواهند ترس از مرگ را به آرامش و شوق لقاء تبدیل کنند
پژوهشگران مباحث نفس، روح و بدن در سنت اسلامی
هر فردی که میخواهد زندگی را از زاویهی آخرت و بقاء معنا کند
پس از گذراندن دورهی مرگشناسی، مخاطب به درک تازهای از «خود» و «حیات» دست مییابد. او درمییابد که مرگ، انفصال از بدن نیست بلکه انتقال روح به مرتبهای دیگر از وجود است. فهم سلسلهی مراتب توفی از خدا تا ملائکه، شناخت حقیقت بدن مثالی، تمایز میان مرگ طبیعی و مرگ اختیاری، و درک فلسفهی ترس و شوق در برابر مرگ از جمله دستاوردهای علمی این سیر آموزشی است. در سطح وجودی نیز، فرد میآموزد چگونه با شناخت طینت و مزاج خود، قوا و ارواحش را متعادل کند تا مرگی آگاهانه و آرام را تجربه نماید. در پایان، مرگ برای او نه حادثهای ناگهانی، بلکه مرحلهای از رشد و رجوع به اصل خویش جلوه میکند؛ همانگونه که فیض فرمود: «مرگ، گشودن درِ حیات است برای آنان که از عالم حس آزاد شدهاند.»
حقیقت روح و بدن و نسبت میان آن دو از نگاه قرآن و فلسفه اسلامی
مفهوم توفی و قبض روح در مراتب مختلف و تفاوت میان امر الهی و فعل ملکالموت
تحلیل دیدگاههای فیض کاشانی در کتاب انوارالحکمه دربارهی مرگ طبیعی و اختیاری
شناخت نشئههای وجود و مراتب ادراک (حس، خیال، عقل) در سیر روح انسان
درک فلسفهی ترس از مرگ و چگونگی تبدیل آن به شوق لقاء
آشنایی با ساختار پنج روح انسان و نقش هر یک در حیات و ممات
تحلیل مفهوم طینت، مزاج و حرکت جوهری در تکامل نفس
تمرین عملی برای مرگ اختیاری از طریق تزکیه، مراقبه و تعادل قوا
دورهی مرگشناسی بهواسطهی ترکیب دقیق سه منبع — قرآن، فلسفه و روایت — جایگاه ویژهای در میان مباحث معارف دینی دارد. شیوهی تدریس حجتالاسلام امینیخواه تحلیلی، تدریجی و استدلالمحور است؛ بهگونهای که هر مبحث از سطح ظاهر به عمق باطن کشیده میشود. در جلسات، مخاطب نهتنها شنوندهی سخنرانی نیست بلکه در مسیر تفکر هدایت میشود. بهرهگیری از آثار فیض کاشانی بهعنوان محور روایی، و تطبیق آن با دیدگاههای فلسفی ملاصدرا، این دوره را به نمونهای کمنظیر از همنشینی عرفان و حکمت بدل کرده است. ساختار ۴۸ جلسهای دوره، مسیر مطالعه را از «مفهوم مرگ در قرآن» تا «نظام ملکوتی قبض روح» بهصورت منسجم و گامبهگام پیش میبرد.
از ویژگیهای دیگر دوره، تأکید بر کاربرد معنوی مباحث نظری است؛ به این معنا که مرگ، تنها موضوع مطالعه نیست بلکه موضوع تجربه و زیست است. استاد با مثالهای دقیق و پرسشهای وجودی، ذهن مخاطب را از اندیشهی انتزاعی به ساحت شهودی میکشاند. در این میان، زبان بیان او میان استدلال و عرفان توازن برقرار کرده است؛ یعنی هم عقل را اقناع میکند و هم دل را آرام. به همین دلیل، دورهی مرگشناسی نه صرفاً درس مرگ، بلکه آموزش زندگی آگاهانه است؛ زندگیای که در آن انسان میفهمد هر لحظه از بودن، قدمی است بهسوی لقای پروردگار.
نفرات برتر