استاد به بررسی مفهوم رضایت از زندگی و راههای دستیابی به آن میپردازد و تأکید میکند که برای رسیدن به آرامش، باید به قوانین الهی و روزی اعتماد کرد و از نگرانیهای بیمورد پرهیز کرد. و به اهمیت پذیرش تقدیر الهی و اعتماد به خدا در مواجهه با مشکلات اشاره میکند و مثالهایی از افرادی که با ایمان به زندگی ادامه میدهند، ارائه میدهد. همچنین، به اثرات منفی آرزوهای بلندمدت و مقایسه خود با دیگران اشاره کرده و تأکید میکند که قناعت و سپاسگزاری از داشتهها میتواند به افزایش رضایت کمک کند. او مقایسه نزولی، یعنی مقایسه با کسانی که در شرایط پایینتری هستند، را به عنوان روشی برای افزایش آرامش معرفی میکند. در نهایت، بر لزوم راحت گرفتن زندگی و شکرگزاری برای نعمتها تأکید میکند تا به رضایت واقعی دست یابیم.