در این جلسه، تفسیر آیه مربوط به ملائکه در سوره انبیاء، با تأکید بر عنوان «عِبادٌ مُكْرَمُونَ» برای فرشتگان، محور بحث قرار می‌گیرد. استاد با شرح تفاوت میان واژه‌های «عبد»، «عباد» و «عبید»، نقش بندگی آگاهانه در تقرب به خدا را تبیین می‌کند. همچنین مفهوم «لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ» در توصیف ملائکه به‌عنوان تجسم اطاعت کامل و بدون پیش‌دستی از خدا، توضیح داده می‌شود. بحثی دقیق در باب اختیار ملائکه، امکان مخالفت تکوینی و رابطه کرامت با عمل نیز مطرح می‌گردد. در نهایت، با تحلیل تفسیری از سوره‌های نور و فصلت، امکان کاربرد واژه‌هایی مانند «عبدالحسین» با استناد قرآنی اثبات می‌شود.