* مقدمه ی اول: توان ادراک انسان ها محدود است
* منشا غفلت:
۱_انس و عادت ما
۲_حس ظاهر و باطن
* مقدمه ی دوم: ممکن است از بعضی چیزها که در درون ماست غافل شویم
* مقدمه ی سوم: توان ما محدود است و گاهی اوقات تغییر هم می کند
* برهان فطرت
* شهود فقر ذاتی دوام ندارد
* فطرت یعنی خلقت خاص
* چه کنیم شهود فقر استمرار پیدا کند؟