در نخستین جلسه از مباحث تفسیری سوره مبارکه مؤمنون، با تمرکز بر آیه آغازین «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ» (المؤمنون: ۱)، مفهوم «فلاح» به عنوان نقطه اوج فعلیت‌یافتن استعدادهای انسانی مورد تبیین قرار گرفته است. استاد حجت‌الاسلام امینی‌خواه با بهره‌گیری از تفسیر المیزان و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام، نشان می‌دهد که فلاح تنها یک وعده اخروی نیست، بلکه نشانه حیات طیبه و ظهور قابلیت‌های نهفته انسان در اثر ایمان حقیقی است. در این جلسه، نسبت «ایمان» و «عمل» به‌مثابه دو رکن جدایی‌ناپذیر، به دقت بررسی می‌شود و ایمان، نه صرفاً باور ذهنی، بلکه باوری تأثیرگذار در رفتار و کردار معرفی می‌گردد. همچنین «نماز» به‌عنوان نخستین معیار سنجش ایمان و ملاک حضور قلب، مورد تأکید قرار گرفته و تجربه‌های ایمانی حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام الگویی از به‌کارگیری ایمان در مواجهه با مصائب معرفی می‌شود. این جلسه در حقیقت مقدمه‌ای است برای فهم درون‌مایه عمیق سوره و ورود به عالَم ملکوتی آن.