در این جلسه، استاد آیه «مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ» (المؤمنون: ۹۱) را محور بحث قرار می‌دهد و با شرح دقیق آن، به نفی هرگونه شریک در ربوبیت و خالقيت خداوند می‌پردازد. او با تکیه بر استدلال‌های فلسفی-کلامی، نشان می‌دهد که تصور تعدد خدایان، مستلزم تناقض و نقص است و تنها «کمال مطلق» می‌تواند واحد و یگانه باشد. این جلسه، مخاطب را با بنیان‌های استدلالی توحید و بطلان عقیده به فرزند یا شریک برای خداوند آشنا می‌سازد.