در نخستین جلسه، مسیر قیام عاشورا با نگاهی متفاوت و ریشه‌ای تحلیل می‌شود؛ نه صرفاً به‌عنوان حرکتی اعتراضی، بلکه به‌منزله تلاشی برای گشودن معبری تاریخی در دل بن‌بست‌های عالم. سخنران با نقد رویکردهای رایج نسبت به عاشورا، مفهوم «فتح عالم» را به‌میان می‌آورد و آن را در قالب تغییر بنیادین در زندگی فردی تفسیر می‌کند. از مناسبات خانوادگی و اجتماعی گرفته تا تصمیمات اقتصادی، همه باید به میدان حضور عاشورایی تبدیل شوند. در این مسیر، مخاطب با یک پرسش کلیدی روبه‌رو می‌شود: مرکز فرماندهی وجود من کجاست؟ فتح این مرکز، آغاز تحولی فراگیر در حیات انسان خواهد بود.

تسخیر قلب، فتح عالم

من نماز را دوست دارم

جلسه دوم با تمرکز بر «قلب» به‌عنوان مرکز فرماندهی وجود انسان ادامه می‌یابد؛ جایگاهی که باید از سیطره کفر، و به‌ویژه «تکبر»، آزاد شود. نماز در این منظومه فکری، نه یک مناسک روزانه، بلکه یک عملیات مهندسی عمیق برای بازسازی درونی انسان معرفی می‌شود. با بهره‌گیری از متون روایی و تحلیل روان‌شناختی عبادت، نقش نماز در شکست ساختارهای درونی غرور و شکل‌گیری تواضع واقعی تبیین می‌گردد. در این جلسه، «نماز» به‌مثابه آینه‌ای معرفی می‌شود که حقیقت ولایت، عبودیت و وضعیت قلبی انسان را آشکار می‌کند و از همین‌رو، شاخصی اساسی برای سلامت باطنی مؤمن به شمار می‌آید.

نماز؛ مهندسی قلب مؤمن

در سومین جلسه، تحلیل روان‌شناسانه‌ای از «تکبر» به‌عنوان ریشه اصلی کفر ارائه می‌شود. با استناد به کلمات امیرالمؤمنین علیه‌السلام، نشان داده می‌شود که بزرگ‌ترین ابزار اغوای شیطان، همین حس برتری‌جویی درونی است؛ احساسی که حتی می‌تواند در پوشش دینداری یا معنویت ظاهر شود. مخاطب با مصادیق عینی تکبر در عرصه‌های گوناگون زندگی ـ از عبادت و تحصیل گرفته تا روابط اجتماعی و فضای مجازی ـ مواجه می‌شود. این جلسه مخاطب را به تأملی صادقانه و بی‌پیرایه در درون خود دعوت می‌کند تا تکبر پنهان را پیش از آنکه ایمان را ببلعد، شناسایی و مهار نماید.

تکبر؛ تور بزرگ شیطان

این جلسه ادامه‌ای است بر تأمل دربارۀ بیماری مخفی و خطرناک تکبر، اما با تمرکز بر بروز آن در صورت‌های دینی و معنوی. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که دینداری، اگر با تکیه بر ظواهر و بدون درک باطنی همراه باشد، می‌تواند به بستری برای بروز تکبر بدل شود. شاخص‌هایی برای شناسایی تکبر دینی ـ مانند تحقیر دیگران، احساس تقدم بر دیگران در معنویت، و حتی لحن بیان ـ ارائه می‌گردد. این جلسه به‌طور ویژه برای کسانی که دغدغه رشد معنوی دارند، تلنگری عمیق فراهم می‌آورد: مراقب باش مبادا معنویت، ابزار غرور تو شده باشد.

تکبر پنهان در دینداری

در پنجمین جلسه، تمایز مهمی میان «نماز خواندن» و «اقامه نماز» ترسیم می‌شود. مخاطب فراخوانده می‌شود که از نگاه سطحی به نماز عبور کرده و به معنا و حقیقت آن نزدیک شود. در این مسیر، سه واژه کلیدی «نماز»، «دین» و «تسلیم» بازخوانی می‌گردند و نسبت درونی آن‌ها با یکدیگر توضیح داده می‌شود. نماز، به‌عنوان ستون دین، تنها زمانی برپا می‌شود که ریشه‌های تکبر قطع شود و جان انسان در برابر خداوند و اولیای او تواضع کامل بیابد. این جلسه یک نگاه نو به واژه‌های آشنا پیش روی مخاطب می‌گذارد.

اقامه نماز، نه قرائت آن

این جلسه با بررسی ابعاد اجتماعی نماز، به‌ویژه نماز جماعت، نشان می‌دهد که چگونه این عبادت، قدرت تکبرزدایی در سطح جامعه را نیز داراست. صحنه‌هایی از نماز جماعت، که در آن وزیر و فقیر، عالم و عامی در یک صف ایستاده‌اند، به‌مثابه نمایش بی‌بدیل برابری در محضر ربوبی توصیف می‌شوند. در این جلسه همچنین، از زاویۀ روایات و تحلیل‌های اخلاقی، نسبت میان «خشوع»، «فروتنی» و «نورانیت» نماز تشریح می‌شود. نماز این‌چنین، به نهر طهارتی بدل می‌شود که پنج بار در روز، انسان را از آلودگی غرور و خودبزرگ‌بینی شست‌وشو می‌دهد.

برابری در محراب، نابودی غرور

در هفتمین جلسه، اولویت عملی نماز در زندگی فردی و اجتماعی به‌صورت مصداقی بررسی می‌شود. از ماجرای ترک مصاحبه سیاسی برای نماز گرفته تا نذرهای شخصی برای اقامه نماز اول وقت، همه به‌عنوان مصادیقی برای اصالت‌یافتن نماز در زندگی مطرح می‌شوند. این جلسه تأکید دارد که محبت به نماز، تنها با تعارف و علاقه قلبی حاصل نمی‌شود، بلکه با «تعصب عملی» و ترجیح دادن نماز بر هر چیز دیگر، معنا می‌یابد. مخاطب تشویق می‌شود بررسی کند که در تقویم روزانه او، نماز چه جایگاهی دارد و برای حفظ آن، تا چه حد اهل مقاومت است.

اول نماز، بعد زندگی

این جلسه به بررسی نسبت میان حکومت دینی و اقامه نماز می‌پردازد. با استناد به آیه ﴿الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ...﴾ (الحج: ۴۱)، هدف نهایی از تأسیس حکومت اسلامی «برپایی نماز» معرفی می‌شود. نقدی جدی به سیاست‌ورزی‌هایی وارد می‌شود که نماز را وسیله‌ای برای رسیدن به قدرت می‌دانند. در نقطه مقابل، نماز به‌مثابه هدف غایی همه‌ی مبارزات و خون‌ها مطرح می‌شود. این جلسه با نگاهی الهیاتی و انتقادی، مخاطب را از غفلت درباره فلسفه اصلی حاکمیت دینی بازمی‌دارد.

حکومت برای نماز، نه نماز برای حکومت

در جلسه پایانی، نگاهی ژرف به حقیقت نماز به‌عنوان «آیینه باطن» ارائه می‌شود. در این جلسه، نماز نه فقط وسیله تقرب، بلکه ابزار سنجش سلامت قلب انسان معرفی می‌شود. ارتباط مستقیم میان حالات روحی و معنوی پیش از نماز، و کیفیت و حال نماز بررسی می‌گردد. مفهوم تعلقات، به‌عنوان مانع اصلی توجه و حضور در نماز، محور اصلی تحلیل است؛ هرآن‌چه دل به آن بسته‌ای، هنگام اذان امتحانت می‌کند. این جلسه، نماز را صادقانه‌ترین ابزار برای کشف خویشتن می‌داند و از مخاطب می‌خواهد با هر نماز، از خود اسکن بگیرد: من اکنون به چه چیزی دل بسته‌ام؟

آیینه دل، محک نماز

لیست جلسات

با اینکه نماز یکی از آشناترین واژگان دینی در زندگی ماست، اما کمتر فرصتی برای بازاندیشی واقعی درباره جایگاه و حقیقت آن فراهم می&zwnj;شود. دوره &laquo;من نماز را دوست دارم&raquo; مخاطب را با سفری شگفت&zwnj;انگیز درون خود همراه می&zwnj;سازد تا دریابد&nbsp;نماز نه یک عادت یا وظیفه، بلکه ساختاری الهی برای بازسازی قلب، تصرف پایتخت وجود و گشودن معبر نجات در جهان انسانی است. این دوره، برخلاف قالب&zwnj;های آموزشی مرسوم، نه با احکام فقهی نماز آغاز می&zwnj;کند و نه با تعارفات اخلاقی؛ بلکه با تحلیل&zwnj;های بنیادین و دقیق، چهره&zwnj;ای نو از نماز به مخاطب نشان می&zwnj;دهد: نماز به&zwnj;مثابه آینه&zwnj;ای برای شناخت خود، و معبری برای رسیدن به ولایت و عبودیت.
سخنران این دوره، حجت&zwnj;الاسلام امینی&zwnj;خواه، با نگاهی عمیق، تحلیلی و پرشور، مخاطب را از سطوح آشنای نماز عبور داده و تا قلب حقیقت آن، یعنی تواضع در برابر حق و نابودی کفر پنهان درون، پیش می&zwnj;برد. گفتارهای این دوره بر مبنای روایات ناب، تجربیات زیسته و تحلیل&zwnj;های روان&zwnj;شناختی اجتماعی، طرحی نو برای مواجهه با نماز و زندگی دینی ارائه می&zwnj;دهند. این دوره نه&zwnj;فقط برای آموزش، بلکه برای تحول درونی و تراز کردن زندگی با نور ولایت طراحی شده است.
<h2 dir="rtl">اهداف کاربردی</h2>
این دوره می&zwnj;کوشد با ارائه نگاهی متفاوت و بنیادین به نماز، یکی از عمیق&zwnj;ترین نیازهای انسان مؤمن را پاسخ دهد: بازیابی جهت&zwnj;گیری حقیقی زندگی در پرتو عبودیت. امروزه بسیاری از افراد، با وجود انجام مناسک دینی، دچار گم&zwnj;گشتگی معنوی&zwnj;اند. این دوره با شناسایی بیماری&zwnj;های ریشه&zwnj;ای مانند تکبر، غفلت و ظاهربینی، و معرفی نماز به&zwnj;عنوان نسخه الهی برای درمان آن&zwnj;ها، ابزار شناخت نفس، پالایش باطن و تنظیم زندگی بر محور توحید را فراهم می&zwnj;سازد.
<h2 dir="rtl">مخاطبان دوره</h2>
جوانان و نوجوانانی که در پی معنای عمیق&zwnj;تری از نماز و عبادت هستند. طلاب و دانشجویانی که در کنار تحصیل، دغدغه تربیت معنوی دارند. پدران و مادرانی که به دنبال الگوهای مؤثر برای انتقال مفهوم نماز به فرزندان خود هستند. فعالان فرهنگی، مربیان تربیتی و معلمان دینی که به تحلیل&zwnj;های عمیق&zwnj;تر برای بیان جایگاه نماز نیاز دارند. علاقه&zwnj;مندان به سیر و سلوک دینی که خواهان شناخت ابعاد روحی و باطنی نماز می&zwnj;باشند.
<h2 dir="rtl">دستاوردهای یادگیری دوره</h2>
پس از پایان این دوره، مخاطب درک تازه&zwnj;ای از مفهوم نماز به&zwnj;دست خواهد آورد؛ درکی که نماز را نه&zwnj;فقط عملی واجب، بلکه مهم&zwnj;ترین نشانگر باطنی خودسازی و شاخص ایمان می&zwnj;داند. مخاطب خواهد توانست جایگاه واقعی نماز را در هندسه زندگی بازتعریف کند و نسبت آن را با ولایت، تواضع، و اخلاق فردی و اجتماعی کشف نماید. همچنین خواهد آموخت چگونه نماز، بیماری&zwnj;های پنهان دل مانند تکبر را افشا و اصلاح می&zwnj;کند، و چگونه هر نماز، آیینه&zwnj;ای برای محک زدن وضعیت قلبی انسان است.
<h2 dir="rtl">چه چیزی می&zwnj;آموزید؟</h2>
پایتخت وجود انسان کجاست؟ نماز چگونه مرکز فرماندهی دل را فتح می&zwnj;کند؟ نسبت نماز با ولایت و حقیقت عبودیت تکبر؛ بیماری پنهان و ستون کفر نماز به&zwnj;مثابه ابزار مهندسی باطن اقامه نماز؛ معنای دقیق&zwnj;تر عبادت نقش نماز در فروپاشی ساختارهای اجتماعی غرور اولویت عملی نماز در زندگی روزمره نسبت نماز و حکومت دینی نماز به&zwnj;عنوان آزمون واقعی تعلقات انسان
<h2 dir="rtl">وجه تمایز دوره</h2>
آنچه این دوره را متمایز می&zwnj;سازد، عبور از قالب&zwnj;های تکراری و سطحی در آموزش نماز است. این دوره نه در قالب تعلیم احکام یا توصیه&zwnj;های اخلاقی رایج، بلکه در قالب تحلیل&zwnj;های دقیق معنوی و تربیتی، مفاهیم نماز را بازخوانی می&zwnj;کند. بهره&zwnj;گیری از متون روایی عمیق، اتکا به تحلیل روان&zwnj;شناختی از باطن انسان، نگاه انتقادی به دینداری سطحی، و ساختار تدریجی جلسات از مقدمات تا نتیجه&zwnj;گیری نهایی، دوره را به تجربه&zwnj;ای یگانه در تربیت دینی بدل می&zwnj;سازد. همچنین پیوند دقیق بین مباحث عاشورایی و حقیقت نماز، بُعد عاطفی و حماسی ویژه&zwnj;ای به محتوا بخشیده است.

با اینکه نماز یکی از آشناترین واژگان دینی در زندگی ماست، اما کمتر فرصتی برای بازاندیشی واقعی درباره جایگاه و حقیقت آن فراهم می‌شود. دوره «من نماز را دوست دارم» مخاطب را با سفری شگفت‌انگیز درون خود همراه می‌سازد تا دریابد نماز نه یک عادت یا وظیفه، بلکه ساختاری الهی برای بازسازی قلب، تصرف پایتخت وجود و گشودن معبر نجات در جهان انسانی است. این دوره، برخلاف قالب‌های آموزشی مرسوم، نه با احکام فقهی نماز آغاز می‌کند و نه با تعارفات اخلاقی؛ بلکه با تحلیل‌های بنیادین و دقیق، چهره‌ای نو از نماز به مخاطب نشان می‌دهد: نماز به‌مثابه آینه‌ای برای شناخت خود، و معبری برای رسیدن به ولایت و عبودیت.

سخنران این دوره، حجت‌الاسلام امینی‌خواه، با نگاهی عمیق، تحلیلی و پرشور، مخاطب را از سطوح آشنای نماز عبور داده و تا قلب حقیقت آن، یعنی تواضع در برابر حق و نابودی کفر پنهان درون، پیش می‌برد. گفتارهای این دوره بر مبنای روایات ناب، تجربیات زیسته و تحلیل‌های روان‌شناختی اجتماعی، طرحی نو برای مواجهه با نماز و زندگی دینی ارائه می‌دهند. این دوره نه‌فقط برای آموزش، بلکه برای تحول درونی و تراز کردن زندگی با نور ولایت طراحی شده است.

اهداف کاربردی

این دوره می‌کوشد با ارائه نگاهی متفاوت و بنیادین به نماز، یکی از عمیق‌ترین نیازهای انسان مؤمن را پاسخ دهد: بازیابی جهت‌گیری حقیقی زندگی در پرتو عبودیت. امروزه بسیاری از افراد، با وجود انجام مناسک دینی، دچار گم‌گشتگی معنوی‌اند. این دوره با شناسایی بیماری‌های ریشه‌ای مانند تکبر، غفلت و ظاهربینی، و معرفی نماز به‌عنوان نسخه الهی برای درمان آن‌ها، ابزار شناخت نفس، پالایش باطن و تنظیم زندگی بر محور توحید را فراهم می‌سازد.

مخاطبان دوره

جوانان و نوجوانانی که در پی معنای عمیق‌تری از نماز و عبادت هستند.
طلاب و دانشجویانی که در کنار تحصیل، دغدغه تربیت معنوی دارند.
پدران و مادرانی که به دنبال الگوهای مؤثر برای انتقال مفهوم نماز به فرزندان خود هستند.
فعالان فرهنگی، مربیان تربیتی و معلمان دینی که به تحلیل‌های عمیق‌تر برای بیان جایگاه نماز نیاز دارند.
علاقه‌مندان به سیر و سلوک دینی که خواهان شناخت ابعاد روحی و باطنی نماز می‌باشند.

دستاوردهای یادگیری دوره

پس از پایان این دوره، مخاطب درک تازه‌ای از مفهوم نماز به‌دست خواهد آورد؛ درکی که نماز را نه‌فقط عملی واجب، بلکه مهم‌ترین نشانگر باطنی خودسازی و شاخص ایمان می‌داند. مخاطب خواهد توانست جایگاه واقعی نماز را در هندسه زندگی بازتعریف کند و نسبت آن را با ولایت، تواضع، و اخلاق فردی و اجتماعی کشف نماید. همچنین خواهد آموخت چگونه نماز، بیماری‌های پنهان دل مانند تکبر را افشا و اصلاح می‌کند، و چگونه هر نماز، آیینه‌ای برای محک زدن وضعیت قلبی انسان است.

چه چیزی می‌آموزید؟

پایتخت وجود انسان کجاست؟
نماز چگونه مرکز فرماندهی دل را فتح می‌کند؟
نسبت نماز با ولایت و حقیقت عبودیت
تکبر؛ بیماری پنهان و ستون کفر
نماز به‌مثابه ابزار مهندسی باطن
اقامه نماز؛ معنای دقیق‌تر عبادت
نقش نماز در فروپاشی ساختارهای اجتماعی غرور
اولویت عملی نماز در زندگی روزمره
نسبت نماز و حکومت دینی
نماز به‌عنوان آزمون واقعی تعلقات انسان

وجه تمایز دوره

آنچه این دوره را متمایز می‌سازد، عبور از قالب‌های تکراری و سطحی در آموزش نماز است. این دوره نه در قالب تعلیم احکام یا توصیه‌های اخلاقی رایج، بلکه در قالب تحلیل‌های دقیق معنوی و تربیتی، مفاهیم نماز را بازخوانی می‌کند. بهره‌گیری از متون روایی عمیق، اتکا به تحلیل روان‌شناختی از باطن انسان، نگاه انتقادی به دینداری سطحی، و ساختار تدریجی جلسات از مقدمات تا نتیجه‌گیری نهایی، دوره را به تجربه‌ای یگانه در تربیت دینی بدل می‌سازد. همچنین پیوند دقیق بین مباحث عاشورایی و حقیقت نماز، بُعد عاطفی و حماسی ویژه‌ای به محتوا بخشیده است.

حجت الاسلام مصطفی امینی خواه
استاد حوزه و دانشگاه