* آنچه به انسان دادهاند، برای او نیست، بلکه به او نعمت دادهاند که آن را بکارگیری.
* مهندسی ارتباط با نعمتها: شکرکردن، توسعه دادن، به کارانداختن، رساندن به دست بندگان خدا و بهره گرفتن.
* تمرین: با نعمتهای خدادادی که اطراف ماست چگونه برخورد کنیم؟ مثلا با نعمت خواب، پدرومادر، لباس، حیوانات و صحرا ....
* راه برخورد با نعمتها که موجب غرور نشود احساس بدهکاری به آن نعمت است.زیرا در برابر نعمتها از انسان سوال میشود.
*رابطه بین نعمت و ولی نعمت چگونه است؟
* چگونگی سخن گفتن نعمت ها از انسان.
* برای طی کردنِ بینهایت، باید بتوانیم، شکر در برابر نعمت، صبر در برابر نبودن نعمت و در مرحله بالاتر، شکر در مقابل مصیبت را انجام دهیم.
* برخورد با حادثه مهمتر از خودِ حادثه میباشد.