* چگونگی ارتباط با دیگران، متاثر از سه ارتباطِ با خود، دیگران و نعمتها میباشد.
* ریشه های ارتباط، در نگرشها میباشد؛ مخصوصا نگرش به نعمتها. مثال: اگر به دلیل داشتن نعمتی، در برخورد با دیگران، این نعمت را امانتی از طرف خدا بدانیم، تواضع به خرج میدهیم نه تفاخر.
* تمرین۱: در ارتباط با دیگران به دنبالِ نقطه اشتراک باشید. ( روحیات_ احساس باور)
*بخش دیگر ارتباط، استفاده از زبانِ بدن ولحن، است.در این بخش از ارتباطات بیش از ۵۵٪ زبان بدن و ۳۸٪ لحن موثر است.
* تمرین۲: نوشتن و تمرین کردن زبان بدن ( گفتن، شنیدن، پوشش ،نگاه) و لحن.
* تمرین۳: توجه داشتن به روحیات طرف مقابل، زیرا آنچه منتقل میکنیم، با آنچه منتقل میشود متفاوت است.
* تمرین۴: گوش دادن: وقتی طرف مقابل، حرفِ مهمی را بیان میکند، مهم گوش دهید. یا به عنوان مثال فوتبال را هیجانی تعریف میکند، هیجانی گوش دهید.