در دهمین جلسه از دوره «مدخل علم کلام»، استاد با تحلیل جایگاه کلام در کنار فقه، آن را علمی ناظر به رفتارهای قلبی و اعتقادی معرفی می‌کند که همانند فقه، نیازمند اجتهاد، فتوا و حتی رساله عملیه است. نسبت میان «پندار» و «رفتار»، امکان تقلید در اعتقادات، و نقش علم کلام در جهت‌دهی به رویکردهای انسانی نسبت به هستی، خدا و دین، از محورهای اصلی این جلسه است. در اینجا «ایمان»، «یقین» و «اتخاذ رویکرد» به‌عنوان افعالی اختیاری و دارای تکلیف شرعی تحلیل می‌شوند.