در هفدهمین جلسه از «مدخل علم کلام»، استاد با نقد بنیان‌های رایج در آموزش حوزوی، از ضرورت حرکت از «مسئله» به سمت «علم» سخن می‌گوید؛ نه بالعکس. این جلسه با بررسی تأثیر مبانی کلامی در فهم متون ادبی و دینی، به‌ویژه در تفسیر آیات متشابه و گزاره‌های دشوار قرآنی، روشن می‌سازد که ادبیات بدون پیش‌فرض کلامی، رهزن فهم دین است. همچنین از تفاوت رویکردهای مردانه و زنانه در تحلیل مفاهیم فلسفی و تمایز «محکمات» و «متشابهات» به‌مثابه ساختار هستی‌شناختی دین سخن می‌رود. این گفتار، نگاهی تحول‌گرا به ساختار علم در حوزه ارائه می‌کند که کلام را نه‌فقط دانشی مستقل، بلکه مبنای جهت‌دهنده در همه‌ی علوم دینی می‌داند.