در بیست‌وچهارمین جلسه «مدخل علم کلام»، استاد با محور قرار دادن عبارت کلیدی طرح کلی دین، به بازتعریف دقیق «مسئله اعتقادی» می‌پردازد: هر مسئله‌ای که «اولاً و بالذات» طلب‌کننده‌ی اعتقاد باطنی و تدیّن ظاهری باشد و این دو در ایمان نقش ایفا کنند. در ادامه، تفاوت میان علم و اعتقاد، شناخت و باور، و نیز علم و ایمان بررسی می‌شود؛ تا جایی‌که دانستنِ صرف، معیار ایمان تلقی نمی‌گردد. استاد سپس به بحث رابطه‌ی افعال جوانحی با علم کلام و فقه می‌پردازد و از تقاطع‌ها و تداخل‌های این دو علم پرده برمی‌دارد. در پایان نیز با مثال‌هایی از تاریخ، ادبیات روایی، شخصیت‌هایی چون حمزه سیدالشهدا و روایات مربوط به تعصّب، به تبیین عملی و تربیتی این مفاهیم می‌پردازد.