در بیست‌وهفتمین جلسه از درس «مدخل علم کلام»، استاد با تمرکز بر مسئله «تغایر یا اتحاد اعتقاد و علم»، بحث را از منظرهای لغوی، وجدانی، قرآنی و فقهی دنبال می‌کند. اعتقاد نه صرفاً دانستن، بلکه یک تصدیق التزامی و عمل جوانحی اختیاری دانسته می‌شود که باید به لوازم خود ملتزم باشد. با تبیین تفاوت میان علم تصوری و تصدیقی، نمونه‌هایی از کفر همراه با معرفت (مانند فرعون یا مامون) و نیز مفهوم «معرفت امام» در روایات بررسی می‌شود. استاد در این جلسه، بر ضرورت طراحی فقه‌الایمان و فقه‌الاعتقاد برای مواجهه با این خلأ تأکید می‌کند و با نقل آرای متقدمین، ازجمله شیخ انصاری، صاحب قوانین، و تحلیل نقدهای معاصر، این بحث را وارد حوزه‌های بنیادین‌تری می‌سازد.