شهید مطهری در این جلسه به یکی از بنیادی‌ترین ارکان اخلاق اسلامی می‌پردازد: «کرامت نفس». وی تأکید می‌کند که تمام فضیلت‌های اخلاقی بر پایه‌ی احساس عزت، نفاست و کرامت درونی انسان بنا شده‌اند. اگر کسی کرامت نفس نداشته باشد، نمی‌تواند خود را از سقوط به پستی‌ها و گناهان باز دارد. رفتارهایی چون دروغ، غیبت، تحقیر دیگران یا بی‌عفتی، همگی ریشه در ضعف شخصیت و تحقیر نفس دارند. استاد رابطه‌ی ظریفی را میان «خودسازی» و «کرامت نفس» تبیین می‌کند و هشدار می‌دهد که تحقیر انسان‌ها—چه توسط دیگران و چه در درون خود—زمینه‌ساز سقوط اخلاقی آنان می‌شود. در پایان، پرسش مهمی درباره‌ی نحوه‌ی حفظ و ارتقای کرامت نفس و نسبت آن با جهاد با نفس مطرح می‌شود، بدون ورود به پاسخ تفصیلی.