این جلسه به یکی از اشکالات مهم روانی و عاطفی چندهمسری می‌پردازد: اینکه محبت قابل تقسیم نیست و چندهمسری باعث سلب محبت و همدلی می‌شود. استاد با دقت فلسفی، میان «تقسیم» و «تکثیر» محبت تمایز می‌گذارند و نشان می‌دهند که انسان می‌تواند به بیش از یک شخص علاقه‌مند باشد، بدون آنکه این محبت‌ها مزاحم یکدیگر باشند؛ مانند محبت به فرزندان. در ادامه، نقدی جدی بر نگاه افراطی به عشق مجنون‌وار در ازدواج وارد شده و جایگاه محبت عاقلانه و مسئولانه به عنوان بنیان زندگی مشترک تأیید می‌شود. این جلسه نگاهی انسان‌شناسانه به بحث عدالت و مهر در تعدد زوجات دارد.