معرفی دوره
مهارتهای رسانهای
در جهانی که هر پیام رسانهای میتواند افکار عمومی را جهت دهد، تصمیمسازیهای کلان را تغییر دهد و حتی رفتارهای جمعی را شکل دهد، درک علمیِ سازوکار این تأثیرات ضرورتی انکارناپذیر است. دورهی نظریات تأثیر پیام در رسانه با تدریس دکتر محمدرضا برزویی مخاطبان را به سفری نظاممند در مسیر تحول اندیشههای ارتباطی میبرد؛ از دوران حاکمیت تبلیغات سیاسی در قرن بیستم تا عصر تعامل و گفتوگوی رسانه و مخاطب در شبکههای اجتماعی امروز. این دوره با بیانی روشن و تحلیلی، به مخاطب میآموزد که چگونه نظریهها، بهمنزلهی فانوسهای علم ارتباطات، مسیر فهم و نقد رسانه را روشن میسازند.
در طول جلسات، فراگیر با زنجیرهای از نظریهها آشنا میشود که هر یک مرحلهای از تکامل اندیشه ارتباطی را نشان میدهند؛ از نظریهی گلوله آتشین و نگاه مطلقگرایانه به رسانه، تا نظریههای تأثیر محدود، برجستهسازی، وابستگی، مارپیچ سکوت و کاشت فرهنگی. این دوره تنها روایت تاریخی از نظریهها نیست؛ بلکه تلاشی است برای درک عملی و انتقادی نقش رسانه در شکلدهی رفتار و فرهنگ اجتماعی. روش تدریس دکتر برزویی بر تحلیل تطبیقی و بومیسازی نظریات جهانی در بستر فرهنگ ایران است؛ رویکردی که این دوره را از سایر آموزشهای نظری متمایز میسازد و آن را به راهنمایی کاربردی برای پژوهشگران و فعالان رسانهای بدل میکند.
هدف اصلی این دوره، توانمندسازی مخاطب در فهم، تحلیل و نقد تأثیرات رسانهای است. فراگیر در پایان دوره قادر خواهد بود سازوکارهای ذهنی و عاطفیای را که رسانهها از طریق آن بر جامعه اثر میگذارند، بهدقت تشخیص دهد. این آموزش با طرح نظریههای محوری مانند تزریقی، تأثیر محدود، برجستهسازی و کاشت، درک علمی از فرآیند اقناع، تداوم باور و تغییر نگرش را ممکن میسازد. نیاز امروز جامعه رسانهای ایران، درک علمی و بومی از چرایی واکنشهای مخاطبان در برابر پیامهاست. این دوره دقیقاً همین نیاز را برطرف میکند.
فراگیر میآموزد که مخاطب دیگر موجودی منفعل نیست، بلکه کنشگری است که در تعامل با پیام رسانهای معنا میسازد. از این رو، هدف دوم دوره تقویت توان تحلیل در شناسایی مخاطب فعال و تشخیص رفتار انتخابی اوست. همچنین، دوره به تحلیل رابطهی میان قدرت سیاسی، ساختار رسانه و شکلگیری افکار عمومی میپردازد تا دانشپژوه بداند چگونه رسانهها از طریق برجستهسازی، چارچوببندی و کاشت فرهنگی، دستور کار ذهنی مردم را تعیین میکنند. در نهایت، شرکتکنندگان مهارت لازم برای ارزیابی اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی پیامهای رسانهای را کسب خواهند کرد.
دانشجویان و پژوهشگران رشتههای ارتباطات، علوم اجتماعی و رسانه
روزنامهنگاران، سردبیران و تولیدکنندگان محتوا در رسانههای مکتوب و دیجیتال
فعالان فرهنگی، مدیران رسانه و کارشناسان تبلیغات
معلمان و مربیانی که در حوزهی آموزش سواد رسانهای فعالیت دارند
پژوهشگرانی که به بومیسازی نظریات ارتباطی علاقهمندند
فعالان فضای مجازی که میخواهند تأثیر پیام خود را بهصورت علمی ارزیابی کنند
فراگیر پس از گذراندن این دوره، تصویری جامع و طبقهبندیشده از تحولات نظری در حوزهی ارتباطات بهدست میآورد. او میفهمد که چگونه نظریهها از نگاه تکسویه و قدرتمحور به رویکردی تعاملگرا و مخاطبمحور تحول یافتهاند. این شناخت باعث میشود تا شرکتکننده بتواند میان قدرت رسانه و عاملیت مخاطب توازن تحلیلی برقرار کند.
درک ارتباط میان نظریهها و کاربرد آنها در جامعه معاصر، از مهمترین دستاوردهای آموزشی است. شرکتکننده میتواند از نظریهی گلوله آتشین برای تحلیل تبلیغات هیجانی، از نظریه برجستهسازی برای مطالعهی دستور کار خبری، از نظریه مارپیچ سکوت برای تحلیل رفتار انتخاباتی، و از نظریه کاشت برای بررسی اثرات بلندمدت فرهنگی استفاده کند. علاوه بر این، فراگیر به اهمیت سواد رسانهای، شناخت الگوهای اقناع، و تحلیل انتقادی پیامها پی میبرد و میتواند در حوزههای پژوهش، آموزش یا تولید محتوا بهصورت علمی عمل کند.
شناخت دقیق سیر تاریخی نظریههای تأثیر پیام از قرن بیستم تا امروز
تسلط بر مفاهیم بنیادین از جمله تأثیر مطلق، محدود، متعادل، قدرتمند و توافقی
تحلیل سازوکارهای اقناع و کنترل ذهنی در نظریهی گلوله آتشین
فهم ساختار مقاومت و تأثیر متقابل در نظریهی تأثیر محدود
بررسی نقش رسانهها در شکلدهی اولویتهای ذهنی بر اساس نظریه برجستهسازی
درک الگوی وابستگی متقابل مخاطب و رسانه در شرایط پیچیدهی اجتماعی
تحلیل پدیدهی سکوت اجتماعی و همرنگی با اکثریت در نظریه مارپیچ سکوت
تبیین فرآیند کاشت فرهنگی و اثرات تدریجی رسانههای تصویری بر ارزشها
آشنایی با نظریه تأثیر توافقی و تعامل فعال رسانه و کاربر در عصر شبکههای اجتماعی
بهکارگیری نظریات برای تحلیل رسانههای ایرانی و بومیسازی چارچوبهای جهانی
ویژگی منحصربهفرد دورهی نظریات تأثیر پیام در رسانه در روش تدریس و نوع نگاه استاد آن نهفته است. دکتر محمدرضا برزویی با بهرهگیری از تجربهی دانشگاهی و پژوهشی خود در حوزهی ارتباطات و رسانه، مباحث پیچیده نظری را با زبانی روان و مثالهای ملموس از جامعه ایران تبیین میکند. او در هر جلسه با تلفیق تاریخ اندیشهی ارتباطی و تحلیل وضعیت رسانهای کشور، نشان میدهد که نظریهها چگونه در بستر فرهنگی ما معنا پیدا میکنند.
سبک آموزشی این دوره مبتنی بر تحلیل تطبیقی و مسئلهمحور است؛ یعنی هر نظریه نه صرفاً بهصورت تاریخی، بلکه در ارتباط با مسائل واقعی همچون عملیات روانی، تبلیغات سیاسی، رسانههای مجازی و فرهنگ مصرفی تحلیل میشود. در جلسات، استاد ضمن تشریح ساختار نظری هر دیدگاه، به نقد و مقایسهی آنها نیز میپردازد تا ذهن مخاطب از حالت حفظی به حالت تحلیلی تغییر یابد.
از دیگر ویژگیهای متمایز دوره، تأکید بر تعامل دوسویهی استاد و مخاطب است. در خلال مباحث، نمونههای عینی از فضای رسانهای ایران و جهان مورد بررسی قرار میگیرد تا دانشپژوهان بتوانند بین نظریه و واقعیت پیوند برقرار کنند. همچنین، دوره بر پایهی سیر تاریخی منظم از تأثیر مطلق تا تأثیر توافقی بنا شده است که درک تدریجی و ساختارمند را برای فراگیر فراهم میسازد.
در این مسیر، منابع اصلی نظریههای مککویل، تانکارد و دفلور بهصورت بومی تحلیل میشوند تا مخاطب بداند چگونه میتوان این نظریات را در تحلیل رسانههای فارسیزبان و شبکههای اجتماعی ایرانی بهکار گرفت. نتیجهی نهایی، ایجاد توانایی در مخاطب برای تحلیل انتقادی پیام، شناخت رفتار رسانهای و طراحی استراتژی ارتباطی مؤثر است.
این دوره نهتنها دانش نظری ارتباطات را تقویت میکند، بلکه نگرشی هوشمندانه برای مواجهه با فضای رسانهای امروز به مخاطب میبخشد؛ فضایی که در آن هر پیام، میتواند آغازگر یک تغییر اجتماعی باشد.
تعداد دانشجو
۵۳
مدت دوره
۲۰ : ۱۸ : ۲
امتیاز (۱ نفر)
۵ از ۵
بارگذاری شده
% ۱۰۰
