مؤمنان معمولاً در برابر گناهانی که به جسم آسیب میزند، مانند قتل و جراحت، یا به مال تجاوز میکند، مانند دزدی و خیانت در امانت، حساسیت بالایی دارند، اما در قبال گناهانی که آبرو و شخصیت افراد را هدف قرار میدهد، چنین حساسیتی کمتر دیده میشود. دلیل این امر آن است که این گناهان ظاهراً هزینهای ندارند، عواقب آنها بلافاصله آشکار نمیشود و اغلب در جمعهایی رخ میدهند که فرد مرتکب، توسط دیگران همراهی یا حتی تشویق میشود. این بیتوجهی موجب شیوع گسترده این گناهان در جامعه شده، تا جایی که حتی افراد مؤمن نیز گاه ناآگاهانه به آنها مبتلا میشوند. در این دوره، با بررسی ریشهها، پیامدهای دنیوی و اخروی و روشهای پیشگیری، به درک عمیقتری از این گناهان و راههای رهایی از آنها پرداخته خواهد شد.
۱. چرا گناهان زبانی را جدی نمیگیریم؟
دلایل فرهنگی و اجتماعی شیوع این گناهان | پیامدهای نادیده گرفتن حرمت افراد
۲. گناهان زبانی و اجتماعی از نگاه دین و اخلاق
تمسخر، غیبت، بهتان، سخنچینی، قذف، تحقیر، ناسزاگویی و...
۳. آثار و پیامدهای این گناهان در زندگی فردی و اجتماعی
بررسی آسیبهای روانی، خانوادگی و اجتماعی ناشی از این رفتارها
۴. بررسی احکام فقهی و قوانین حقوقی
مجازاتهای شرعی و قانونی در مورد تخریب آبرو و هتک حرمت دیگران
۵. الگوی اخلاقی اهلبیت (ع) در مواجهه با بیاحترامی و تهمت
تحلیل برخورد معصومین (ع) و علما با این مسائل و راهکارهای رفتاری آنها
۶. راههای عملی ترک این گناهان و جبران گذشته
چگونه زبان خود را کنترل کنیم؟ | روشهای اصلاح رفتار و تغییر عادتهای نادرست
افزایش آگاهی درباره گناهان زبانی و اثرات مخرب آنها
یادگیری روشهای کاربردی برای ترک غیبت، تمسخر و تحقیر دیگران
تقویت تقوای فردی و حساسیت نسبت به حفظ حرمت دیگران
شناخت راههای جبران اشتباهات و بازیابی روابط تخریبشده
کسانی که به دنبال اصلاح رفتار و کسب اخلاق الهی هستند
افرادی که میخواهند در فضای مجازی و حقیقی، مسئولانهتر رفتار کنند
علاقهمندان به مباحث اخلاقی، اجتماعی و تربیتی
مربیان، مبلغین مذهبی و فعالان فرهنگی
بیان ساده و کاربردی | بدون پیچیدگیهای علمی، قابلفهم و اجرا برای همه
تحلیل روانشناختی، اجتماعی و دینی | بررسی همهجانبه این گناهان
ارائه راهکارهای عملی | تمرینهای موثر برای تغییر رفتار
مثالهای واقعی از زندگی روزمره | لمس تأثیرات مثبت ترک این عادتها
استهزاء و سخریه مؤمن (تحقیر و تمسخر)
طعنه، فحش و سبّ مؤمن (ناسزاگویی و اهانت)
قذف (نسبت ناروا دادن به دیگران)
ذلیل و سبک کردن مؤمن (بیارزش جلوه دادن شخصیت افراد)
سرزنش و رسوا نمودن مؤمن (افشای خطاها و تخریب وجهه افراد)
هجو مؤمن (بدگویی و توهین مستقیم)
غیبت (افشای عیوب پنهان دیگران)
بهتان (نسبت دادن عیبی که در فرد وجود ندارد)
نمیمه (سخنچینی و تفرقهافکنی)
این دوره، مسیری عملی برای شناخت، پیشگیری و ترک گناهان زبانی و اجتماعی ارائه میدهد.