در این جلسه، با ورود به آیه «إیّاك نعبد و إیّاك نستعین»، ابعاد گوناگون عبودیت تبیین میشود. آقا با شرح فطرت پرستش در نهاد بشر، نشان میدهند که بندگی، امری طبیعی و اجتنابناپذیر است؛ آنچه مهم است، شناخت صحیح معبود حقیقی است. ایشان سپس با نقد مظاهر طاغوت در عصر مدرن (قدرت، ثروت، رسانه و استکبار جهانی)، پرستشهای ناآگاهانه را افشا میکنند و از نماز بهعنوان مظهر عبودیت توحیدی یاد میکنند. این جلسه، پیوندی عمیق میان عبودیت فردی و مبارزه با سلطهگری جهانی برقرار میسازد.