در این جلسه، استاد به بررسی پیامدهای معنوی و روانی جریان مثبت‌اندیشی می‌پردازد. نخست، پدیده‌ی «دین‌گریزی» ناشی از ناکامی‌های تجربه‌شده در تحقق آرزوها تبیین می‌شود؛ افرادی که از کائنات انتظار اجابت دارند، پس از عدم تحقق خواسته‌ها، نسبت به دین و دعا دچار بدبینی می‌شوند. سپس با تحلیل آموزه‌های کتاب «فراتر از راز»، نشان داده می‌شود که چگونه برخی تلاش کرده‌اند مثبت‌اندیشی را نسخه‌ای برای معنویت جلوه دهند، در حالی که این مسیر هیچ نسبتی با «معنویت توحیدی» ندارد. در بخش پایانی، استاد به نقد ترویج «فردگرایی و خودشیفتگی» می‌پردازد و با شواهدی از متون جریان، نشان می‌دهد که چگونه اهداف شخصی سطحی جایگزین تعهدات معنوی و اجتماعی شده‌اند.