در هشتمین جلسه، استاد به یکی از مهم‌ترین ترفندهای جریان مثبت‌اندیشی می‌پردازد: تطبیق‌های ناصواب با متون دینی. با بررسی دقیق روایاتی چون «من تفاقر افتقر» و تحلیل تفاوت میان «فقر معنوی» و «تظاهر به فقر»، استاد نشان می‌دهد که برداشت این جریان از احادیث، نه‌تنها سطحی و نادرست است، بلکه موجب تحریف معنا و تغییر جایگاه مفاهیم اصیل دینی می‌شود. در ادامه، تفاوت میان تلقی اسلامی از عزت نفس، قناعت و آرزوهای بلند با آرزوگرایی فردمحور مثبت‌اندیشی تبیین می‌شود.