در این جلسه، استاد یاسر طاهررحیمی به یکی از پرچالش‌ترین مفاهیم در الهیات شیعی یعنی «شفاعت» می‌پردازد. بر پایه فصل سوم کتاب «امام‌شناسی»، که گزیده‌ای از مباحث کتاب «عدل الهی» شهید مطهری است، اشکالات مهم مخالفان بر مفهوم شفاعت—از جمله مغایرت با توحید، عدالت، قبح گناه، و انفعال‌پذیری خداوند—با دقت فهرست می‌شوند. سپس استاد با اتکا بر دوگانه شفاعت باطل و شفاعت صحیح، مرز روشنی میان تلقی نادرست از شفاعت (همچون پارتی‌بازی و واسطه‌گری ناروای اجتماعی) و معنای حقیقی آن (واسطه‌گری هدایت، تأثیر روابط معنوی، و ظهور باطن اعمال در آخرت) ترسیم می‌کند. این بازخوانی نوآورانه که متکی بر تحلیل عقلی و سیاق قرآنی است، شفاعت را نه تنها امری توجیه‌پذیر، بلکه ضروری و نظام‌مند در دستگاه الهی معرفی می‌کند.