در این جلسه از سلسله مباحث رساله حقوق امام سجاد (ع)، به تحلیل حقوقی که بر عهده فرد در قبال کسی است که به او نیکی می‌کند (صاحب معروف) پرداخته می‌شود. امام سجاد (ع) در این بخش با تأکید بر وسعت مفهوم «معروف» که شامل کوچکترین خدمات مادی و معنوی می‌شود، وظیفه شکرگزاری و قدردانی از محسنین را به عنوان یک اصل فطری و الهی تبیین می‌فرمایند.

نکات کلیدی و اهداف یادگیری این جلسه عبارتند از:

· وسعت دامنه معروف: درک این مفهوم که هر کار نیک، حتی کوچکترین کمک‌ها و خدمات روزمره، در زمره «معروف» قرار می‌گیرد و مستحق قدردانی است.

· شکرگزاری به مثابه شکر خدا: تبیین این اصل که تشکر از مخلوق، در حقیقت شکرگزاری از خالق است، زیرا او وسیله نعمت را قرار داده است.

· تأثیر شکرگزاری در افزایش نعمت: بررسی رابطه مستقیم قدردانی با گسترش روزی مادی و معنوی، هم برای شاکر و هم برای محسن.

· یادآوری و نشر معروف: اهمیت زنده نگه داشتن یاد نیکی‌ها در ذهن و همچنین بازگو کردن آنها به صورت شایسته، به شرطی که موجب ریا یا ناراحتی نیکوکار نشود.

هدف این جلسه، نهادینه کردن فرهنگ عمیق «شکرگزاری فعال» در روابط اجتماعی و خانوادگی است، به گونه‌ای که این رفتار نه تنها باعث تداوم چرخه احسان در جامعه شود، بلکه به رشد روحی و کمال اخلاقی افراد بینجامد.