در این جلسه از سلسله مباحث رساله حقوق امام سجاد(علیه السلام)، به دو حق اجتماعی مهم پرداخته می‌شود: "حق کوچک‌سالان" و "حق سائل" (درخواست‌کننده). در بخش نخست، چگونگی برخورد با کودکان و نوجوانان در محیط‌های خانوادگی، آموزشی و اجتماعی بررسی می‌شود. تأکید اصلی بر این است که با کوچک‌سالان باید با دید رحمت و دلسوزی رفتار کرد، چرا که آنان توانایی اداره کامل نیازهای خود را ندارند. مهم‌ترین نیاز آنان، نیاز فرهنگی و تربیتی است که تنها با آموزش مستقیم محقق نمی‌شود، بلکه با الگوسازی و برخوردهای عملی در آداب معاشرت، سخن گفتن، خوابیدن و سایر شئون زندگی باید همراه باشد.

از نکات کلیدی این بخش، لزوم برخورد مبتنی بر رفق و مدارا با کودکان است تا زمینه برای رشد تدریجی و پایدار آنان فراهم شود. همچنین باید از عجله و سخت‌گیری پرهیز کرد تا موجب دلسردی یا شکست روحی آنان نشود. امام سجاد(علیه السلام) بر پوشش خطاهای کوچک‌سالان تأکید می‌کنند، همان‌گونه که خداوند با ستاریت خود با بندگان برخورد می‌کند. این رویکرد نه‌تنها موجب اصلاح تدریجی آنان می‌شود، بلکه از ایجاد حس دشمنی و سرخوردگی در آنان جلوگیری می‌کند.

در بخش دوم، حق "سائل" مورد توجه قرار می‌گیرد. در این بخش، جایگاه سؤال کردن در تعالیم اهل بیت(علیهم السلام) تبیین می‌شود. سؤال در مسائل علمی و دینی تا حدی مطلوب است، اما در امور مادی ـ‌ـ‌خصوص اگر فرد توانایی رفع نیاز خود را داشته باشدـ‌ـ‌ نکوهش شده است. تأکید می‌شود که انسان باید تا حد امکان از درخواست از دیگران پرهیز کند، چرا که این کار موجب ذلت، از بین رفتن حیاء و تضعیف شخصیت می‌شود. در عوض، باید با تقویت قوای فکری و جسمانی، خود را به خوداتکایی عادت داد. این جلسه به مخاطب می‌آموزد چگونه با رعایت این دو حق، هم در نقش مربی و هم در نقش فرد مستقل، گامی در جهت رشد فردی و اجتماعی بردارد