* احکام فرعـی دین را حکمت می گویند

* حکـمـت قـوه ای است که به انسان جـهـت می دهد

* حکیم کسی است که تـشخــیص درست براساس مصالح دارد

* حـکــمت است که تشخیص می داد هر چـیز وقتش چه موقع است

* حق را باید در بیان های مختلف و قالب های متفاوت استفاده کرد

* هرچه کـفار لجباز تر بشوند، حــق بیشتر روشن می شود و به نفع مومنین است

* در دوره قبل از ظهور کفار باید به کفر محض برسند و مومنین به ایمان محض

* ایمان محض مومنین محقق نمی شود مگر به واسطه ی کفر محض کفار

* هر قدم "حــق" تثبیت می شود به همان میزان "باطل" نابود می شود

* خیلی حرف ها را با لسان استعداد می زنیم

* میل طبیعی هر الهی به سلطنت است

* اهل بیت واسطه ی فیض در تمام فیوضات

* اسراء سوره سبحان است چون تسبیحات آن فراوان است

* هر موجودی به میزان وجودش بهره ای از علم دارد

* زبان ابزار ابراز است

* تنها موجود ناسازگاری که تسبیح نمی کند و با بدنی که مشغول تسبیح است گناه می کند، انسان است