در این جلسه، مبنای اصلی دوره یعنی «مقام حیا» به‌عنوان یک جایگاه بنیادین در عبودیت انسان تشریح می‌شود. استاد با تکیه بر آیات آغازین سوره مریم، رابطه میان حیا و ایمان را روشن می‌سازد و نشان می‌دهد که حیا صرفاً یک حالت اخلاقی نیست، بلکه یک بُعد وجودی است که تمام رفتار انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین موضوع «غفلت» به‌عنوان مانع اصلی رشد انسان معرفی می‌شود؛ غفلتی که باعث می‌شود انسان از حقیقت عبودیت و نسبت حقیقی خود با خدا دور گردد. هدف این جلسه، ایجاد درکی عمیق از نقش حیا در سیر تربیتی انسان و آماده‌سازی مخاطب برای ورود به بحث‌های تفسیری بعدی است.