* تقرب به معنای قرب حقیقی است ولی مکان در بروز قرب حقیقی تأثیر دارد.

* إنَّ الله يُحِبُّ العبدَ و یُبغِضُ عملَهُ و یحبُ العملَ و یُبغِضُ بدنَـهُ.

رسول اکرم(ص)

* در آیه و رفعناهُ مکاناً علیاً منظور رفعت و مقام بلند معنوی است همچنین به معنای عروج هم می‌تواند باشد.

* ادریس = کثرت درس و تدریس.

* مسیر امامت، مسیر رهایی از ظلم است.

* بعضی از ذریه حضرت نوح و ابراهیم علیهم‌السلام هدایت‌ شده‌اند و اکثر آنها فاسق‌اند.

* هر جا در قرآن نعمت به معنای مطلق آمده، منظور نعمت ولایت است.

* مقرّبین شاهد بر اعمال ما هستند.

* پیامبر و اهل‌بیت عليهم‌السلام حجاب اکبر هستند به این معنی که هرچقدر به تقرب برسی نمی‌توانی به قربی بالاتر از آنها برسی.

* حضرت مریم سلام‌الله‌علیها جزء انبیاء نیست اما جزء (اولئك الذين انعمت علیهم) یعنی صديق است.

اولئك الذين انعمت علیهم = انبیاء، صدّیقین، شهداء و صالحین

* سجده نماد کمال خضوع و گریه نماد کمال خشوع است.

* مداومت بر توجه و اتصال به حق به این معنی که اگر در بازار هستی، کاسبی و تجارتت باید مصداق صلاة باشد.

(الذينَ هُم علَی صلاتِهِم دائمون)

* افراط و تفریط مربوط به اعمال جوارحی است به اعمال جوانحی مربوط نمی‌شود.

* اضاعه صلاة مقدمه‌ تبعیت از شهوات است.

* غَیّ برخلاف رشد است ( قد تبیِن الرشدُ منَ الغیّ)

و ضلالت برخلاف هدایت است.

سوره بقره

* توبه -> ایمان آوردن -> عمل صالح انجام دادن => ورود به بهشت.

* بهشت را به کسی که باتقوا باشند به ارث می‌رسانیم.

* هر آنچه داریم از خدا و برای خداست.

* نسیان = پرده افتادن بین عالِم و معلوم