تحلیل واژگان ابتدایی سوره با تمرکز بر «طاها» و تبیین وجوه معنایی و تفسیری آن آغاز می‌شود. این بررسی به ابعاد نحوی، بلاغی و روایی این حروف می‌پردازد و سپس به مفهوم «ذکر» در برابر «نسیان» نقب می‌زند. نسیان به‌عنوان عامل اصلی غفلت از حقایق و از بین برنده‌ی مراقبه در زندگی معرفی می‌شود. استاد در این جلسه، اهمیت توجه پیوسته و عمیق را در سیر معنوی تبیین می‌کند و از تعبیر «توجه به توجه» برای بیان سطحی بالاتر از بیداری معنوی بهره می‌گیرد. در پایان، نقش لحظات اضطرار و غم در بازگشت به فطرت و درک مجدد از حضور الهی بررسی می‌شود.