این جلسه به تفاوت دو ساحت بنیادین وجود انسان اختصاص دارد: عالم خلق و عالم امر. استاد با تحلیل آیه «مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ»، جایگاه ماده و معنا را در تکوین انسان روشن میسازد. سپس با نقد برداشتهای سطحی از کرامت ذاتی انسان، تأکید میکند که ارزش انسان نه در بُعد مادی بلکه در نسبت او با عالم امر و شعور توحیدی نهفته است. در ادامه، مفاهیم «ایمان»، «ذکر» و «عمل صالح» در منظومه فکری خاصی بازتعریف میشوند که مبتنی بر رساله الولایه و سلوک ولایی است.