ادامه بحث ذکر و مراقبه، این‌بار با تمرکز بر پیامدهای اعراض از ذکر پی گرفته می‌شود. بر اساس آیات سوره، کسی که از ذکر خدا غافل شود، روز قیامت با ظلمت درونی خود مواجه خواهد شد. استاد با تحلیل ترکیب «يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرًا»، به تجسم اتحاد نفس و گناه در قیامت می‌پردازد. تفاوت میان نورانی شدن با ذکر و ظلمانی شدن با غفلت، به‌عنوان دو مسیر کاملاً متفاوت در حیات انسانی ترسیم می‌شود. در پایان، معنای شهادت در قرآن نیز به‌عنوان نظارت و حجیت وجودی انسان بر دیگران، تبیین می‌گردد.