در این جلسه پایانی، مفهوم نسیان و نقش آن در سقوط معنوی انسان مورد تحلیل قرار می‌گیرد. آیه «كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا» مبنای اصلی بحث است که بر اساس آن، فراموشی آیات الهی موجب کور شدن ملکوتی انسان در قیامت می‌شود. استاد، با استناد به کلام علامه طباطبایی در تفسیر آیه «نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ»، به رابطه عمیق میان معرفت نفس و حضور قلب اشاره می‌کند. در ادامه، پیامدهای نسیان و اعراض از آیات در پوشیده ماندن مراتب وجودی انسان و سقوط در ظلمت تبیین می‌گردد.