در این بخش، با تکیه بر داستان دو باغ در سوره کهف، فریفتگی انسان به مظاهر دنیا و سقوط در شرک خفی تحلیل می‌شود. استاد نشان می‌دهد که چگونه دل‌بستن به زینت‌های حیات دنیا، انسان را از حقیقت هستی غافل می‌کند و او را در دام پندارِ مالکیت و استغنا می‌افکند. در خلال تفسیر آیات، تفاوت میان شرک ابلیسی و توحید سطحی واکاوی می‌شود؛ یعنی جایی که فرد زباناً خدا را می‌پذیرد، اما در عمل، بر اسباب ظاهری تکیه دارد و خود را بی‌نیاز از خدا می‌پندارد.