در آخرین جلسه از این دوره، داستان ذوالقرنین و بنای سدّ میان دو کوه، به‌صورت مبسوط تحلیل می‌شود. استاد با دقت در تعبیرات قرآنی مانند «لا یکادون یفقهون قولاً»، به ناتوانی برخی انسان‌ها در ادراک حقایق اشاره می‌کند و آن را نتیجه‌ی فقدان مقتضیات فرهنگی، تربیتی و عقلی می‌داند. ذوالقرنین در این نگاه، نماینده عقل مؤمنِ تمدن‌ساز است که با کمک مردم، بنیانی دفاعی و رحمانی ایجاد می‌کند. در بخش پایانی، تطبیق‌های تاریخی شخصیت ذوالقرنین به‌ویژه با کوروش، از منظر روایی و تاریخی مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد و مرز میان تحلیل محتاطانه و قضاوت قطعی مشخص می‌شود.