در این جلسه، نظریه‌ی کلیدی «جسمانیة الحدوس و روحانیت البقاء» از حکمت متعالیه ملاصدرا، مبنای انسان‌شناسی استاد مطهری قرار می‌گیرد. این نظریه بیان می‌کند که انسان از مرحله نطفه، با حرکتی جوهری و پیوسته، به مرحله‌ی نفس مجرد می‌رسد. استاد مطهری این نظریه را نه‌تنها بر فرد، بلکه بر جامعه نیز تطبیق می‌دهد. مقایسه‌های دقیق میان نطفه انسانی و نطفه جامعه، فهمی عمیق از نحوه شکل‌گیری فرهنگ و روح جمعی را عرضه می‌کند.